سپیدار چهل روایتی (10 جلدی)

یکی از مهم‌ترین دغدغه‌ها در سطح علوم انسانی در ایران معاصر هماره این بوده است که مفاهیم بنیادی در حوزه‌های مختلف علمی چگونه شکل گرفته و از چه مفاد محتوایی برخوردار هستند. به عبارت دیگر فقر محتوایی در خصوص مفاهیم بنیادینِ رشته‌های مختلف علوم انسانی در بین حتی منسوبین آن رشته به شدت به چشم می‌خورد. در واقع این‌گونه به نظر می‌رسد که غفلت از حاقّ مفاهیم رشته‌های مختلف علوم انسانی در ایران امروز یکی از علل معضله‌ی اصلی شناسایی‌شده است. از این منظر مفاهیم اصلی هر رشته‌ی علمی و ارتباط‌شان با هم، با مبانی تمدن جدید و…، تاروپود اندیشگی آن رشته هستند که وقتی مورد بی‌مهری واقع می‌شوند، فرآیند و نمای اندیشه پردازی‌ها در آن رشته به شدت مغشوش و آشفته از آب درمی‌آید. اما راه چاره چیست؟ ایده‌ی کتاب حاضر در پانویس سیاهه‌ی این ایده‌ها شکل گرفته است تا بتواند سهمی در حل معضله‌ی علمی ایران معاصر داشته باشد.

کشور نیاز به اصلاح دارد. اگر دغدغۀ اصلاح نبود، احتمالاً همه چیز تغییر می‌کرد؛ نه کتابی بود که شما آن را الآن ببینید، نه مایی که کتاب را تألیف کنیم و نه حتی شمایی که کتاب را بخرید و بخوانید! اما ما الآن در دوران «پسادغدغۀ اصلاح» زندگی می‌کنیم! فرایند اصلاح، متوقف است بر وجود «اصلاح‌گران»! اصلاح‌گرانی که محتوا و روش اصلاح را بشناسند، امید به اصلاح داشته باشند، احساس بدهکاری‌شان بر طلبکاری‌شان بچربد و اهلِ هزینه‌دادن باشند. این کتاب محتوا و روش را به شما معرفی می‌کند، کمی‌ هم گرد امیدواری می‌پراکند! اما برای ویژگی‌های دیگر نسخه‌ای ندارد! «مسئله‌محوری»، «کنشگری خلاق»، «تمرکز بر مسئله و پیگیری آن»، «اجتماعی‌شدن»، «نزدیک‌شدن به مسائلِ مرتبط‌تر با عامه» و «جبهه شدن»، کلیدواژه‌هایی است که ما را در هر کجا و هر زمان که باشیم به یکدیگر وصل خواهد کرد. مجموعۀ پنج‌جلدی کنشگر - و این کتاب که جلد دوم از این مجموعه است- برای تبیین همین کلیدواژه‌ها تألیف شده است؛ لذا اگر این کلمات الآن برایتان مبهم‌اند، نگران نباشید! کتاب را بخوانید!

در بسیاری از محافل و مطبوعات سخن از آن می¬رود که ما در عصر توسعه زندگی می¬کنیم و باید هوشیار باشیم که از قطار توسعه باز نمانیم. اما این قطار اساساً از کی به راه افتاده و مبدأ و مقصد آن کجاست؟ وقتی از توسعه سخن می¬گوییم، مشخصاً از چه سخن می¬گوییم؟ آیا معنا لفظی توسعه که همانا وسعت بخشی و گسترش امکانات است به تنهایی گویای عمق مفهوم نظری آن هست؟ اینها بخشی از سؤالاتی است که مطالعة این کتاب می¬تواند پاسخی مناسب برای آنها فراهم کند.

کشور نیاز به اصلاح دارد. اگر دغدغۀ اصلاح نبود، احتمالاً همه چیز تغییر می‌کرد؛ نه کتابی بود که شما آن را الآن ببینید، نه مایی که کتاب را تألیف کنیم و نه حتی شمایی که کتاب را بخرید و بخوانید! اما ما الآن در دوران «پسادغدغۀ اصلاح» زندگی می‌کنیم! فرایند اصلاح، متوقف است بر وجود «اصلاح‌گران»! اصلاح‌گرانی که محتوا و روش اصلاح را بشناسند، امید به اصلاح داشته باشند، احساس بدهکاری‌شان بر طلبکاری‌شان بچربد و اهلِ هزینه‌دادن باشند. این کتاب محتوا و روش را به شما معرفی می‌کند، کمی‌ هم گرد امیدواری می‌پراکند! اما برای ویژگی‌های دیگر نسخه‌ای ندارد! «مسئله‌محوری»، «کنشگری خلاق»، «تمرکز بر مسئله و پیگیری آن»، «اجتماعی‌شدن»، «نزدیک‌شدن به مسائلِ مرتبط‌تر با عامه» و «جبهه شدن»، کلیدواژه‌هایی است که ما را در هر کجا و هر زمان که باشیم به یکدیگر وصل خواهد کرد. مجموعۀ پنج‌جلدی کنشگر - و این کتاب که جلد پنجم از این مجموعه است- برای تبیین همین کلیدواژه‌ها تألیف شده است؛ لذا اگر این کلمات الآن برایتان مبهم‌اند، نگران نباشید! کتاب را بخوانید!