بسیاری از سازمانها با مسئله جذب نیروی انسانی متناسب با موقعیتهای شغلی و سازمانی مواجهاند. مشکل عدمتناسب نیروها با موقعیتهای شغلی، دلایل متعددی میتواند داشته باشد. نبود سازوکار مناسب جهت بررسی رشد نیرو درون سازمان، عدم دسترسی به نیروی انسانی خلاق و مبتکر و فقدان مهارت لازم در نیروی انسانی، اشاره کرد. از طرف دیگر فارغالتحصیلان دانشگاهی به دلایل نداشتن مهارت کافی شغلی و فقدان سازوکار ارتباط با سازمانها که موجب عدم تصور درست از فضای شغلی میشود، نمیتوانند با سازمانها ارتباط گرفته و وارد فضای کاری شوند. این در حالی است که دانشگاهها مهمترین محیط نخبگانی که دارای گردش بالای نیروی انسانی است، محسوب میشوند و میتوانند دستکم به عنوان یکی از مراکز تأمینکننده نیروی آماده به کار در سازمانها محسوب شوند. کاربن به عنوان حلقهای واسط و با تعریف دورههای کارآموزی به عنوان مسیر ورود نیروی انسانی کارآمد به سازمانها، ارزیابی نیروی انسانی در حین کار و توسعه فردی برای کارآموزان را امکانپذیر میکند. در نهایت سازمانها با برگزاری چنین دورههای کارآموزی به ظرفیتهای کارآموزان خود شناخت پیدا میکنند و با آگاهی کامل نسبت به جذب آنها اقدام میکنند.