سپیدار؛ تاریخ شفاهی بسیج دانشجویی دانشگاه تهران (جلد10)

کتاب بچه های قرن پانزدهم داستان چند جوان دانشجو دانشگاه تهرانی است که می خواستند برای رفع محرومیت در نقطه ای از این این سرزمین فعالیت کنند. ماجرا از آن جا شروع شد که سال 82 و پس از نام گذاری سال با عنوان نهضت خدمت رسانی مسئولین به مردم، دانشجویان بسیجی دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران در این فکر بودند که در راستای شعار سال چه کاری می توانند انجام دهند؟ گزینه های زیادی پیش روی آن ها بود. از نامه نگاری با نهادهای مختلف و طرح این پرسش که شما راجع به محرومیت زدایی چه کارهایی کرده اید تا برگزاری طرح خدمت رسانی به مناطق محروم در یکی از استان های ایران پهناور. دانشجویان گزینه دوم را انتخاب کردند و این تصمیم آغازی بود برای شکل‌گیری کانون خدمت رسانی به محرومین بسیج دانشجویی دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران. در این کتاب با 17 نفر از دانشجویانی که در اولین، دومین و سومین طرح خدمت رسانی دانشگاه تهران بین سال های 82 تا 84 در منطقه بلده و بازفت، مسئولیت داشتند؛ مصاحبه گرفته شده است.

یکی از مهم‌ترین دغدغه‌ها در سطح علوم انسانی در ایران معاصر هماره این بوده است که مفاهیم بنیادی در حوزه‌های مختلف علمی چگونه شکل گرفته و از چه مفاد محتوایی برخوردار هستند. به عبارت دیگر فقر محتوایی در خصوص مفاهیم بنیادینِ رشته‌های مختلف علوم انسانی در بین حتی منسوبین آن رشته به شدت به چشم می‌خورد. در واقع این‌گونه به نظر می‌رسد که غفلت از حاقّ مفاهیم رشته‌های مختلف علوم انسانی در ایران امروز یکی از علل معضله‌ی اصلی شناسایی‌شده است. از این منظر مفاهیم اصلی هر رشته‌ی علمی و ارتباط‌شان با هم، با مبانی تمدن جدید و…، تاروپود اندیشگی آن رشته هستند که وقتی مورد بی‌مهری واقع می‌شوند، فرآیند و نمای اندیشه پردازی‌ها در آن رشته به شدت مغشوش و آشفته از آب درمی‌آید. اما راه چاره چیست؟ ایده‌ی کتاب حاضر در پانویس سیاهه‌ی این ایده‌ها شکل گرفته است تا بتواند سهمی در حل معضله‌ی علمی ایران معاصر داشته باشد.

پیروزی در نبردهای امروزی تنها با در اختیار داشتن قدرت سخت تأمین نمی‌شود، بلکه قدرت نرم نیز از ضروریات عصر کنونی و روابط بین‌الملل است. کتاب حاضر با تأکید بر این که روابط بین‌الملل دستخوش انقلاب اطلاعات قرار گرفته و ابزارهای سیاست خارجی دگرگون شده‌اند، به تبیین یکی از ارکان مهم سیاست خارجی امروزی، یعنی دیپلماسی عمومی می‌پردازد. از آنجا که ادبیات موجود فارسی در زمینه دیپلماسی عمومی بسیار محدود است، این کتاب به عنوان درآمدی بر دیپلماسی عمومی، با تکیه بر آخرین اسناد و متون آکادمیک شرقی و غربی، چهار مبحث مهم را مطرح می‌کند. در نخستین بخش، به تبیین مفهوم دیپلماسی عمومی و مبانی نظری آن می‌پردازد و سپس در بخش دوم با تأکید بر ابزارهای دیپلماسی عمومی، موضوعاتی چون رسانه‌های بین‌المللی، ورزش، هنر، دادوستد نخبگان، خدمت‌رسانی و عصر دیجیتال را مطرح می‌کند. در بخش سوم رابطه دیپلماسی عمومی با بحران‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد و در نهایت، امکان سنجش و ارزشیابی برنامه‌های دیپلماسی عمومی، مورد بررسی قرار خواهند گرفت.